De begroeiing op de Mauna Kea is niet heel erg groen
Er waren een paar dingen die we graag wilden doen op The Big Island. Natuurlijk lava kijken. Nou, dat is erg goed gelukt. Een ander ding dat hoog op de lijst stond: ‘stargazen’ op Mauna Kea. Sterrenkijken dus. En dat staat voor vandaag op de agenda, samen met het rijden van de Saddle Road. Deze weg loopt dwars over Hawai’i heen. Van de westkust (nou ja, bijna) tot aan Hilo aan de andere kant van het eiland.
Het bijzondere van deze weg is dat hij tussen twee enorme vulkanen loopt: Mauna Kea, de hoogste vulkaan ter wereld, en Mauna Lea, de grootste vulkaan ter wereld (qua oppervlakte). Twee enorme bergen op dit kleine eiland. Dit zijn ook de bergen die we konden zien toen we in Maui op de vulkaan stonden.
De weg gaat dus ook behoorlijk de hoogte in. Het hoogste punt van de weg is ongeveer 2100m. En het mooie is dat je natuurlijk enorm indrukwekkende uitzichten hebt als je zo’n weg neemt tussen twee vulkanen, op deze hoogte.
Rainbow Falls
Dat wil zeggen, als je wat zou kunnen zien. Want dat is onze pech vandaag: het is erg bewolkt en regenachtig als we aan de Saddle Road beginnen. Da’s een tegenvaller. We rijden de weg natuurlijk wel, helemaal tot aan het einde. Op de eilanden hier veranderd het weer regelmatig binnen 10 minuten, dus we hebben goede hoop op verbeteringen.
In Hilo aangekomen lunchen we wat en bezoeken we de Rainbow Falls. Een grote waterval die vaak een regenboog laat zien. Niet vandaag natuurlijk, want er is geen zon.
Omdat we de hele dag alles erg op ons gemak doen, is het al wat later in de middag. Tijd om terug te rijden en te gaan sterrenkijken!
Waarom hier sterrenkijken? Mauna Kea staat bekend als een van de allerbeste plaatsen ter wereld om het heelal te bekijken. Helder, hoog (dus dunne lucht), geen ‘licht vervuiling’, m.a.w.: ideaal. Om die reden staan er dan ook de nodige enorme telescopen op de top. Deze mag je niet in als bezoeker, omdat dit geen publieke telescopen zijn. Diverse universiteiten over de hele wereld, NASA en andere organisaties bezitten/exploiteren deze telescopen. Alleen wetenschappers kunnen hier gebruik van maken. Heel veel ontdekkingen zijn gedaan met de kijkers die hier staan.
Niet bepaald mooi, helder, zonnig weer op de vulkaan
Om helemaal bij de top te komen, neem je een afslag van de Saddle Road, en rij je fors naar boven, tot je op 2800m bij het Visitor Information Station (VIS) komt. Hier is een klein winkeltje, wordt een film getoond over de berg en het observatorium aan de top, en er lopen vrijwilligers rond om vragen te beantwoorden.
Dit is nog niet het hoogste punt. De summit ligt op 4250m. Nog een stuk hoger dus. En het VIS is de plek waar je wordt geadviseerd te stoppen.
Waarom? Twee redenen: informatie ophalen over de weg en weer condities, en om aan de hoogte te wennen. Als je in één keer doorrijdt loop je een behoorlijke kans op hoogteziekte. Er wordt geadviseerd 30-60 minuten te stoppen bij het VIS. Kijk de film, drink wat koffie of warme chocomel, haal informatie op, enz.
Het laatste stuk omhoog is nog zo’n 13 kilometer. Waarvan de eerste helft onverharde weg. En de weg is bijzonder steil. Om die reden wordt zeer sterk geadviseerd om alleen maar met een 4x4 wagen naar boven te gaan. Omdat dat makkelijker rijden is op deze weg, maar vooral omdat deze wagens veel beter af kunnen remmen op de motor. Het grote gevaar is namelijk de afdaling als je boven bent geweest. Remmen die in brand vliegen komt regelmatig voor, met alle (soms fatale) ongevallen als gevolg. En ze zijn bij het VIS niet zuinig met het tonen van allerlei heel vervelende foto’s, om duidelijk te maken niet met een gewone wagen te gaan rijden.
Ik heb zowel gisteren als vandaag geprobeerd mijn Mazda om te ruilen voor een 4x4, maar dat is helaas niet gelukt. We kunnen dus niet naar de summit rijden. Het doel is dus nu om met iemand mee te liften naar boven.
Bovenaan. Rood: kans op regen. Blauw: kans op mist. Helemaal links: vandaag. Helemaal rechts: maandag
Maar…. zoals wel meer vandaag, gaat alles wat anders.
We komen bij het VIS en daar is het gewoon slecht weer. We lopen naar binnen, kijken de film, en hopen op beter weer. Helaas. Ik vraag vervolgens aan een vrijwilliger of de verwachting is dat het gaat opklaren. Ze wijst op een scherm met een grafiekje (zie links) dat laat zien dat het er vandaag en de komende dagen niet inzit. Geen opklaring, dus geen sterrenkijken….
Hoe is het op de summit, is de volgende vraag. Het antwoord is een tweede scherm: webcams die op de top zijn geïnstalleerd. Potdicht. Dus als je de tocht naar boven onderneemt, kun je de telescopen bekijken en een hoop wolken zien. Geen waanzinnig uitzicht, geen fraaie zonsondergang.
Een uur lang blijven we twijfelen (maakt niet uit, we moeten toch aan de hoogte wennen). Uiteindelijk trekken we de conclusie: we gaan niet proberen met iemand mee te liften naar de top. Je gaat naar 4km om wolken en mist te zien. Dat heeft niet zoveel zin. Maar omdat het inmiddels wat begint op te klaren, en ik grote stukken blauwe lucht zie, ga ik een andere vrijwilliger vragen naar het stargazen. Dat gebeurt namelijk bij het VIS: allerlei grote telescopen worden dan neergezet, zodat bezoekers van 18:00-22:00 kunnen sterrenkijken.
Het antwoord: de kans dat we telescopen neerzetten is minder dan 10% vanwege het weer. Ja maar, het begint op te klaren, wil ik zeggen. En ik zie op dat moment dat alles al weer dicht trekt.
We besluiten een warme chocomel te pakken en af te wachten wat er gebeurt. We zijn er nou toch. Maar helaas, het wordt alleen maar slechter. En uiteindelijk haken we af: het is ons vandaag niet gegund. Maar de hele week was er al niets te zien en ze verwachten pas weer op zondag de telescopen te gaan gebruiken. Het is dus ook niet zo dat als we eerder waren gekomen we dan wel door de telescopen hadden kunnen kijken.
Dan maar terug. En daar valt gelukkig nog wat positiefs te beleven: we rijden richting westkust, dus richting de zonsondergang. De eerste 30 minuten rijden we alleen maar door mist en regen, maar hoe dichterbij de kust we komen, hoe beter het wordt en uiteindelijk zijn we uit de ellende en worden we beloond met een fantastisch mooi uitzicht over een heel groot deel van de westkust, met een ondergaande zon die alles dieporanje kleurt. Toch nog wat moois gezien vandaag!
Toch een mooi einde van de dag!
