Eindelijk! Het is zover. We gaan naar Hawaii!
Na maanden inlezen, voorbereiden en vooral wachten, gaan we op weg.
Zoals inmiddels gebruikelijk, vertrokken we afgelopen woensdag al richting Schiphol. Goeie deal bij het Sheraton, zodat we onze auto bij hun kunnen parkeren gedurende onze vakantie. Dus geen stress vlak voor vertrek. We eten een hapje bij Silversant en liggen op tijd in bed.
Om 06:00 opgestaan, gedoucht, uitgecheckt en naar de vertrekhal gelopen. Daar hadden we wel wat problemen met de bagage. Hoewel we alles uitgebreid gewogen hebben, blijkt mijn koffer 8 ons te zwaar. En niks door de vingers zien (want het zijn apparaten). Dus het tasje met kabeltjes en oplaadspullen uit de koffer gehaald en in de handbagage en voilà!
Volgende stop: ontbijt. Al met al een relaxte start van een lange reisdag.
De eerste vlucht gaat naar Los Angeles en duurt 10.5 uur. Maar die tijd vloog voorbij. Zodat we snel bij de volgende hindernis komen: de douane in Amerika. Alles gaat inmiddels automatisch en met machines, maar omdat mijn paspoort nieuw is , moeten we alsnog langs een douanebeambte. En dat duurt een eeuwigheid…
Maar uiteindelijk mogen we doorlopen, halen we onze koffers op, checken we ze vervolgens opnieuw in voor de vlucht naar Honolulu en lopen we naar een andere terminal.
Hier lunchen we wat en zijn we klaar voor de volgende vlucht.
Ook deze vlucht gaat soepel: 5.5 uur vliegen naar Honolulu. Eenmaal in de buurt van Hawaii is het uitzicht uit het vliegtuig prima: mooi zicht op de diverse eilanden. En dan is het zover: we landen op Honolulu. Een kleinere luchthaven, ziet er wat ouder uit en doet een beetje aziatisch aan.
Ik had vantevoren een taxi geregeld, omdat dat goedkoper is dan er eentje nemen op de luchthaven (en je blijft toch Hollander….). Ik moest die taxi bellen als we waren gearriveerd. Dus dat doe ik dan maar. Ik spreek af waar we de taxi ontmoeten en we lopen naar de bagage. Als we bij de band aankomen is onze bagage er al. 10 minuten na de landing! Daar kunnen ze op Schiphol nog wat van leren.
De taxi blijkt ook al klaar te staan, dus in no time zijn we op weg naar het hotel.
Voor het eerst zien we iets van Honolulu: lelijk, druk (we staan in de file), veel oude gebouwen (lees: aftandse ouwe zooi), dus niet echt wat je je voorstelt bij Hawaii. Maar gelukkig hadden we ons hier op ingesteld en eenmaal in Waikiki aangekomen veranderd het allemaal: mooie winkels, heel veel hotels, en…. strand met surfers!
We checken in bij Hotel Renew, waar we worden geholpen door twee bijzonder vriendelijke dames. We krijgen een handdoekje om ons op te frissen, een welkomstdrankje en uiteindelijk de sleutel van onze kamer. Maar hier aangekomen voelen we dat er iets niet klopt…. Misschien waren het die honderden rozenblaadjes op de vloer en het “I-hartje-U”, geschreven met rozenblaadjes, op het bed.
Zouden ze alle gasten zo welkom heten? Voor de zekerheid maar even checken bij die vriendelijke dames. En inderdaad: een foutje met de kamers. Ach, geen probleem. We verwisselen van kamer en nemen eindelijk een uiterst noodzakelijke douche.
Nu nog wat eten. We lopen naar buiten, richting strand. Dat is maar 100m hier vandaan. De weg die langs het strand loopt is bezaaid met winkels. En mensen. Enorm veel mensen. Massa’s mensen. Hier merk je echt dat je op een heel toeristische plek bent. we lopen wat rond en vinden uiteindelijk een restaurant waar we wat eten.
Onze ober Travis is super vrolijk en sleept ons tijdens het eten met gemak door de jetlag heen. Maar rond 22:00 uur is de koek op, dus wandelen we terug naar het hotel en duiken in bed: de lange reisdag is voorbij en: we zijn in Hawaii!!
Vanmorgen om 7 uur opgestaan. We lagen allebei te wachten tot de wekker ging. Tja, ons lichaam is nog ingesteld op de Nederlandse tijd en dan is dus 19:00…. Maar dat geeft niet: we gaan lekker vroeg naar het strand. In het hotel ontbijten we eerst nog wat, maar dan toch richting Waikiki Beach. Het strand is niet zo heel breed, maar wel behoorlijk lang. We kiezen een leuk plekje uit en genieten van de (al heel warme) zon en de zee. En we kijken vol bewondering naar de tientallen surfers. Er zijn hier geen grote golven, maar het blijft leuk om de surfers te zien surfen.
De rest van de ochtend: in de zon liggen, afkoelen in zee, wat lezen, in de zon liggen, afkoelen in zee, enz…
Rond 11:30 erkennen we dat we geen echte zonaanbidders zijn. Het is inmiddels zo’n 30 graden en we willen wat gaan doen. We pakken daarom onze spullen, lopen naar het hotel om af te spoelen en gaan naar het Ala Moana Shopping Center. We wilden nog een paar dingen bekijken/kopen. Maar die mall is zo groot dat we hier een paar uur rondlopen. Maar uiteindelijk houden we het voor gezien. We nemen de bus weer terug maar stoppen onderweg bij een gallery van Peter Lik. Mensen die ons kennen of onze blog lezen, weten inmiddels wel dat we fan zijn van deze fotograaf. Het blijven fantastische foto’s om te zien!
Na het galgerij-bezoek gaan we nog wat eten en vervolgens terug naar het hotel. Vandaag was bedoeld om even bij te komen van de reis, en wat te winkelen. Vooral: relaxt bezig zijn. Nou, dat is gelukt. Morgen onze eerste echte ‘bestemming’: Pearl Harbor. En we worden al om 06:45 uur opgehaald, dus we duiken vroeg in bed! Hopelijk slapen we wat meer/beter dan gisteren!