Devils Tower
Is South Dakota toch best heel erg Indianen-georiënteerd (tenminste, van wat wij hebben meegekregen), Wyoming is een echte cowboy staat. Tenminste, in mijn beleving. En om die fantasie te bewijzen rijden we vandaag naar Cody. Een stadje dat een soort gateway naar Yellowstone is, maar vooral ook bekend staat om zijn rodeo’s en de vele cowboys. En het is erg toeristisch.
Maar voor we daar aankomen, moeten we eerst nog zo’n 700 km rijden. Een beste rit dus. En dat komt omdat het gewoon ver is, maar ook omdat we eerst een omweg maken via het eerste Nationale Monument Devils Tower. Bij het publiek beter bekend als die berg uit Close Encounters of the Third Kind (overigens, een must-see film!). Het is een heel apart iets. Maar eerst 2 uur rijden door heel afwisselende landschappen: door glooiende heuvels en kale landschappen. Eigenlijk best een hele mooie rit. En na een kleine 2 uur rijden zie je in de verte de ‘toren’ al liggen, want in de omgeving is er niets wat er maar op lijkt. Alsof iemand ineens een gigantische boomstronk in the middle of nowhere heeft neergezet. Wat een apart ding.
Devils Tower
We rijden helemaal naar de voet van de Devils Tower, waar het visitor center is. Hier beginnen een paar wandeltochten. We besluiten de tocht te lopen die helemaal rondom de berg gaat. Klinkt ver, maar met een uurtje was het wel gedaan. Leuk om te doen en om een idee te krijgen van de gigantische puist die de aarde uit is gekomen. Hoe hij is ontstaan is niet helemaal duidelijk, de professoren zijn het er niet over eens. Wel dat het een paar miljoen jaar geleden is ontstaan doordat een berg magma is gestold en uiteindelijk naar boven is geduwd. Door erosie is in de loop van de tijd alles rondom die versteende magma verdwenen en bleef de toren over. En nog steeds vindt dit proces plaats. Waar de specialisten het niet over eens zijn, is hoe de groeven zijn ontstaan aan de zijkant. En eigenlijk is het verhaal van de indianen het mooiste: een aantal meisjes zijn ooit achterna gezeten door een beer. Eenmaal op een rots aangekomen hebben de meisjes de goden gesmeekt om ze te helpen en zo is de steen uit de grond omhoog gerezen. Zo hoog dat de beer er niet bij kon. Maar hij probeerde het wel en bij deze pogingen hebben zijn klauwen de groeven aan de zijkant gemaakt. Uiteindelijk zijn de meisjes de hemel in gegaan en zijn als de Pleiaden iedere nacht aan de hemel te bewonderen.
Na onze wandeling is de reis richting Cody ingezet. Zo’n 5 uur rijden. Leek een enorme lange zit te zijn, maar viel eigenlijk best mee. En dat komt omdat we wel 20 verschillende landschappen van Wyoming hebben gezien (want we zijn vanmorgen South Dakota uitgereden). We hebben alles gezien, van de inmiddels bekende glooiende heuvels, tot 100 kilometer lang kale landschappen. Maar het mooiste deel was wel door het Bighorn National Forest. Hier zijn we de bergen (Bighorn Mountains) ingereden. In eerste instantie hoge, dichtbegroeide heuvels, maar uiteindelijk in ruig berg gebied, waar we langs steile wanden hebben gereden. Vreselijk mooi. En wat vooral opvallend was: toen we na een uurtje het National Forest uitreden (netjes aangegeven door een bordje), leuk het wel alsof we door een duer heenstapte en in een andere wereld aankwamen: van het ene op het andere moment waren de bergen weg en begon landbouw in relatief vlakke omgeving. Bizar.
De laatste 2 uur hebben we vervolgens door het Bighorn Basin gereden. Stel je een enorme vlak gebied voor, zo ver als je kunt kijken, maar dan voor, achter en naast je in de verte gigantische berglandschappen. Een heel aparte omgeving. Soms onheilspellend, maar altijd indrukwekkend. Uiteindelijk zijn we Cody binnengereden. Dit cowboy stadje leek in de verte niet op wat we verwacht hadden. Niet zo toeristisch, maar ook wat groter dan we dachten. De hoofdstraat zag er wel grappig uit, gaan we morgen eens bekijken.
We hebben de dag afgesloten met een diner in de Irma. Dit is het hotel / restaurant dat ooit door de stichter van Cody is neergezet. En die persoon is Bill Cody, beter bekend als Buffalo Bill. En daarover morgen vast veel meer!
