Beartooth Highway
Er zijn van die dingen waar je naar uitkijkt als je een reis plant. Natuurlijk kijk je uit naar de hele reis. maar er zijn toch van die dingen waar je extra hoge verwachtingen van hebt. Waar je al heel lang naar uit kijkt. En vandaag stonden er twee van de dingen op het programma: over de Beartooth Highway rijden en eindelijk Yellowstone bezoeken.
Maar voor we op pad gaan snel nog even onze lunch kopen en drank inslaan. Daarna op weg naar Red Lodge in Montana. Dat is namelijk de echte start van onze route vandaag. Het is een uurtje rijden door het Bighorn Basin. En dat is op zich al de moeite waard: grote vlakke stukken prairie en landbouw. En uiteindelijk langzaam de heuvels/bergen in. We zien hier en daar wel behoorlijk wat schade door branden uit het verleden. Iets wat niet de laatste keer vandaag zal blijken te zijn.
Beartooth Highway, hoog in de bergen
Uiteindelijk komen we aan in Red Lodge. Een klein dorpje dat er erg gezellig uitziet. Hier ga je eigenlijk alleen maar naartoe als je naar Yellowstone gaat, want verder is er niet veel te doen volgens mij. Nou ja, de Beartooth Highway rijden. Want die begint hier. Het wordt door veel websites en reisboeken beschouwd als de mooiste scenic highway van Amerika, dus de verwachtingen zijn hooggespannen. En eigenlijk begint het meteen goed want we duiken een heel mooi gebied in. We hebben overigens geluk, want een week geleden was deze weg nog afgesloten in verband met bosbranden. We rijden al vrij snel langs dat gebied en zien dat het nog steeds aan het nasmeulen is. Maar de reis gaat verder door het Shoshone National Forest. En het gaat te ver om iedere kilometer te beschrijven. Eigenlijk zou ik het moeten doen, want bij elke bocht veranderd het landschap weer, zeker omdat we langzaam maar zeker steeds hoger komen. Nadat we een paar keer gestopt zijn om te genieten van de vergezichten, komen we aan op het hoogste punt, de Beartooth pass op ca 3300m. Het is 15 graden, het waait enorm, en de korte broek met slippertjes is niet echt ideaal. Maar de foto’s worden natuurlijk wel gemaakt.
Het mooie is dat je boven de boomgrens bent en kan genieten van een enorm ruig gebied. Je kunt tientallen kilometers ver kijken. En als we dalen en de bomen langzaam weer verschijnen kom je in een gebied dat ruig is, bomen heeft, overal meren en meertjes bevat en gewoon te mooi is om te beschrijven.
Beartooth Lake
Lunchen doen we op een picknick plaats aan het Beartooth meer. Hier is het niet zo koud meer, maar omdat het ook geen 25 graden is, houden we het na 20 minuten voor gezien. We rijden langzaam verder en duiken op een gegeven moment een zandweg op. Hier kun je (na ongeveer 4km) helemaal bovenaan komen bij een uitkijkpost voor bosbranden bij de Clay Butte Overlook. Het uitzicht schijnt hier geweldig te zijn, en dat klopt. Je komt eigenlijk op een puntje van een berg en waar je ook kijkt zie je bergen, dalen en wordt je overvallen door de machtige natuur van het Shoshone Forest.
Maar uiteindelijk komt aan de Beartooth Highway een keer een eind. En dat is bij Cooke City, vlakbij de noordoostelijke ingang van Yellowstone. Eén ding is zeker: het is een geweldige weg om te rijden. De mooiste van Amerika? Dat zou ik niet weten, maar ik denk wel de mooiste die wij in Amerika gereden hebben. En we hebben best al wel veel gezien van dit land. Dus voor iedereen die ooit een keer deze weg wil rijden: doen! En vergeet die anderhalf uur die je er over zou moeten doen. Wij hebben er 3-4 uur over gedaan.
Tijd om bij te komen van het natuurgeweld hebben we niet, want we rijden bijna meteen Yellowstone National Park in. Het park dat bekend staat om zijn geisers en vulkanische activiteit. Maar ook om het wild dat hier in grote aantallen aanwezig is. Bizons, beren, wolven, coyotes, elanden, enz. En we zijn nog geen kilometer in het park of we rijden al bijna tegen de eerste bizon aan! Gedurende de twee uur die we rijden om bij ons hotel te komen zien we diverse grote en kleine kuddes van deze geweldige beesten.
Berggeiten langs de weg
We besluiten niet bij alle interessante punten te stoppen, maar om door te rijden naar het hotel. We zitten hier vier dagen, dus we hebben tijd genoeg (?) om alles te bekijken. Dus genieten we ook hier weer van de natuur. Lamar Valley met alle kuddes bisons, de Yellowstone rivier die als een ansichtkaart plaatje door het landschap loopt, de grote stukken verbrand bos, enz. Onderweg rijden we nog bijna tegen een groepje berggeiten aan en vlak bij ons hotel wordt de weg versperd door een kudde bizons. Dat gaat wat worden de komende dagen.
We checken in bij het Lake Yellowstone Hotel, waar ze geen wifi hebben…. Nou ja, ik verzin wel een manier om alles online te krijgen.
Vanavond doen we niet veel meer, maar bereiden ons voor op de dag van morgen: geisers kijken!
