Geen rook meer! En daarom dus dit soort vergezichten.
Vanmorgen werden we er weer aan herinnerd waarom een bed&breakfast zo leuk kan zijn: heerlijk ontbijten met de andere gasten en de gastvrouw. Het ontbijt bestond uit een fruitcocktail en vervolgens warme appeltaart met veel fruit erbij. Het was heerlijk. Maar vooral ook erg gezellig. De verhalen van de familie uit Calgary, maar ook van het jonge stel dat we gisteravond niet ontmoet hebben. In een bed&breakfast heb je direct contact met anderen en hoor je altijd de leukste dingen. Over plekken waar je absoluut wel/niet naar toe moet gaan, verhalen over Nederland, of juist over Canada, het is altijd leuk. En het was vanmorgen niet anders. En als bonus hebben we nog een tijdje met Gracie, de hond van Janet gespeeld. Maar uiteindelijk was het tijd om te vertrekken. Ik heb nog snel even gecheckt of er hotels beschikbaar zijn in Banff, onze bestemming voor vandaag. Hotels genoeg beschikbaar, dus we vertrekken.
Iets te fris om te varen bij Cameron Lake
Het valt op dat de rook weg is. Ineens zien we de hele bergketen van Glacier National Park. Nog indrukwekkender dan we al hadden gezien. Hier worden we blij van. De eerste stop is Waterton Lake. We gaan weer terug waar we gisteravond waren. We maken een tweetal korte tochten met de auto: de eerst over de Akamina Parkway en de tweede Over de red Rock Parkway. De tourritten zijn vergelijkbaar, alleen de bestemming is anders. Onderweg de meest fantastische vergezichten en uiteindelijk komt de eerste rit uit bij Cameron Lake. Een erg mooi meertje, dat bekend staat om de groep Grizzlie beren die vaak aan de overkant vertoeft. De tweede rit eindigde bij Red Rock Canyon een plek waar veel mensen een wandeltocht maken. Wij niet, de voeten even laten rusten na de hike van gisteren.
Als we de omgeving gezien hebben vertrekken we richting Banff. We maken nog wel een kleine omweg door een gebied waar een kudde bisons zit. Nou ja, kuddetje, veel waren het er niet. En als we terugdenken aan twee jaar terug, toen we kuddes van tientallen en honderden bisons zagen, is dit een slap aftreksel.
De weg naar Banff duurt langer dan ik had gedacht. Alles bij elkaar toch zeker zo’n 4-4.5 uur rijden. Dan doen we vooral over highway 22, een mooie rustige weg, die bekend staat als de Cowboy trail: een route langs veel, heel veel ranches. Het is continu een glooiend landschap, waarbij links van ons, in het westen, de hele dag een onheilspellende bergketen zichtbaar is. Het is vandaag wat bewolkt en dat zorgt ervoor dat de Rocky Mountains eruit zien alsof we langzaam richting Mordor rijden.
Na een paar uur verlaten we de highway, om de Trans Canada snelweg op te gaan richting Banff. We gaan nu echt de bergen in. En het weer is veel slechter geworden. Veel wind, veel regen zorgt ervoor dat die bergen steeds meer op Mordor gaan lijken. Maar tegelijk is er de schoonheid van die hele ruwe en rauwe bergen. Een mooie rit, ondanks het weer. Het valt overigens wel op dat er een enorme hoeveelheid auto’s uit de richting van Banff komt, en dat er maar weinig auto’s richting Banff gaan. Dat zal wel komen omdat het zondag is: de meeste mensen moeten morgen waarschijnlijk weer werken.
We komen bij Banff in de buurt: het stopt meteen met regenen
En zo komen we aan in Banff. Het is inmiddels droog en we verbazen ons over het enorme toeristische gehalte van dit stadje; het is een grote lange winkelstraat, met daartussen, ervoor en erachter hotels, resorts, bed & breakfasts, etc. Een plek waar de term ‘tourist trap’ voor is uitgevonden. Tegelijkertijd ziet het er ook wel weer grappig uit, Eerst een hotel regelen. Maar waar? Er is zoveel keuze dat we niet weten waar we moeten beginnen. We gaan even online en zoeken een paar hotels uit. De meeste vallen af omdat ze veel te duur zijn. En de hotels die ik bel hebben geen kamer die wij willen hebben. Hmmm… dat valt nog tegen. Ik ga bij twee hotels naar binnen, maar steeds is er geen plek voor 4 dagen (die wij hier willen blijven). Weer online zoeken en deze keer zie ik een hotel wat me wel wat lijkt, eigenlijk te duur, maar we zijn moe en willen douchen/eten.
Ik besluit er gewoon langs te rijden en na wat onderhandelen hebben we een geweldige kamer: aparte slaapkamer, woonkamer met keukentje, zithoek en open haard.
Om over een paar dagen niet weer op het laatste moment een hotel te moeten zoeken besluiten we meteen een hotel te zoeken in Japser, waar we later deze week naartoe gaan. Het probleem hierbij is dat komend weekend (als wij in Jasper willen zijn), Labor Day weekend is. Het laatste weekend voor alle scholen gaan beginnen en een weekend dat heel veel mensen erop uit trekken. Nou, dat is wel duidelijk. We gaan eten in het hotel en tegelijkertijd zoeken naar kamers. Niets. Helemaal niets. Geen hotelkamers meer, geen cabins, geen kamers in een bed&breakfast, niets. Zelf het dichtstbijzijnde dorpje (op een uur rijden van Jasper….) zit vol.
Maar creatief als we zijn: we passen onze plannen een heel klein beetje aan, zodat we de eerste nacht wel een kamer kunnen vinden, en vervolgens neem ik contact op met een b&b dat wel kamers heeft, maar niet aaneen gesloten dagen. Ik besluit ze te mailen of ze ons toch kunnen helpen en hoop morgen wat te horen van ze.
Het is mooi geweest vandaag. Morgen de omgeving verkennen!
