Het boothuis bij Maligne Lake

Het boothuis bij Maligne Lake

Na de enerverende dag van gisteren doen we het vandaag een stuk rustiger aan. We staan ietsje later op, ontbijten op ons gemak en gaan dan richting de Wyndswept, onze bed & breakfast voor de komende paar dagen. We hadden aangegeven vandaag wat vroeger te komen, zodat we onze spullen vast op de kamer konden zetten.  Toen we aankwamen was Glenda, de eigenaresse, even boodschappen aan het doen. Maar bij de voordeur hing netjes een briefje, incl de code van de voordeur, zodat we ons zelf binnen konden laten en de spullen vast konden neerzetten.
Een bijzonder fraaie bed & breakfast. En onze kamer…. wow! Een gigantisch bed, een heel mooie en heel ruime kamer, eigen veranda, en alles uitkijkend over de bergen en het bos. Kennelijk loopt hier vaak wild rond, dus wie weet hebben we geluk.

Nadat we de koffers hebben achtergelaten rijden we richting Jasper. Dat ligt in het Jasper National Park (duh….). Gisteren zijn we er even doorheen gereden maar zagen we niets omdat het potdicht zat met alleen maar regen. Nu is het droog en de wolken trekken langzaam weg en ineens zien we de omgeving wel: alleen maar bergen. Net als gisteren een waanzinnig uitzicht, alle kanten op.

Maligne Lake

Maligne Lake

Het toeval wil dat vandaag en morgen de Tour of Alberta in de omgeving is. Dit is de enige en daarmee grootste prof wielrenwedstrijd hier. En o.a. onze nationale topper Bauke Mollema doet ook mee. Misschien gaan we nog even kijken. Maar belangrijker is: door deze wedstrijd zijn de wegen rondom Jasper regelmatig afgesloten. We moeten dus goed opletten waar we wanneer en hoe laat naar toe willen, om niet een uur stil te staan. Vandaag is het makkelijk, want de koers komt redelijk dichtbij onze b&b. Dus rondom Jasper zullen we er vandaag geen last van hebben.
Morgen is de koers in/rond Jasper, dus dat wordt wat lastiger. Maar van de andere kant: er is van alles te doen, dus misschien wel leuk om dan te gaan kijken. Maar terug naar vandaag.

Medicine Lake

Medicine Lake

We besluiten naar Maligne Lake te rijden. Dat is een mooie rit van zo’n 25km. Je komt langs de Maligne Canyon (maar daar besluiten we niet te gaan kijken) en langs Medicine Lake. Dit is een heel bijzonder meer: in de zomer stroomt het vol met gletsjer water, maar in het najaar loopt het leeg en in de winter staat het vaak droog. Het was nu al aardig leeg. Waar blijft dat water? Zie het als een bad met een stop, waarbij de stop eruit wordt getrokken. Er zijn zogenaamde ‘sinkholes’ waar het water in wegloopt, waarna het ondergronds naar een enorm tunnel/gangenstelsel 16m verderop in de Maligne Canyon weer boven water komt.

We zien overigens ook de gevolgen van een bosbrand. Dit blijkt een bosbrand te zijn die begin juli is uitgebroken. Door een blikseminslag op 1 juli is er ondergronds e.e.a. gaan broeien/gloeien en op 9 juli is uiteindelijk hierdoor de brand ontstaan. Na 2 weken was alles weer onder controle. Als je rondrijdt lijkt het een enorme brand te zijn geweest, maar in werkelijkheid niet meer dan een speldenprikje in het National Park.

Spirit Island

Spirit Island

Uiteindelijk komen we aan bij Maligne Lake, een wonderschoon meer, wederom omringd door bergen. En het is mede beroemd dankzij een ‘eilandje’ genaamd Spirit Island. We besluiten de boottocht naar dit eiland te doen: het is de enige manier om er te komen. We lunchen nog even wat, lopen wat rond, maken wat foto’s en gaan dan aan boord. Helaas is er ook een grote groep (oudere) Nederlanders aan boord die nogal aanwezig zijn. Gelukkig houdt dat al vrij snel op en horen we de verhalen van Mark, onze gids.

Na een hele mooi tocht komen we aan bij Spirit Island. En het is niet eens een eiland, want het ligt via een klein stukje land vast aan het vaste land. Maar ja, als het water hoger staat is met misschien wel een eiland. Het is maar heel klein en je mag er ook niet op (behoud van de fragiele natuur). De reden dat dit eiland zo ‘beroemd’ is, zijn de vele mooie foto’s die er van zijn gemaakt. Dit is begonnen toen Kodak tientallen jaren gelden hun Colorama kleurenrolletjes introduceerde en fotografen over de hele wereld uitnodigde om met dit rolletje foto’s te maken van afgelegen plaatsen en in te sturen. De foto Peter Gales van Spirit Island is kennelijk dankzij deze actie enorm beroemd geworden en daardoor is dit eilandje zo’n trekpleister (zonder dat de meeste menen weten waarom).

Vechtende Elks/Edelherten

Vechtende Elks/Edelherten

Vos langs de weg

Goed gezien Karin !

Onderweg terug naar Jasper zien we nog 2 Elks (edelherten), altijd leuk. We eten een hapje in Jasper en besluiten vandaag een keer op tijd op onze kamer te zijn. Dus rijden we terug naar de b&b. En ja hoor, weer die edelherten, deze keer een groepje dames (een stuk of 5) en verderop een drietal mannetjes, waarvan er eentje steeds wil vechten met de anderen. Zorgt voor een kleine opstopping langs de weg.
En we zijn er nog steeds niet, want als we een minuut of 25 onderweg zijn, zie Karin ineens een vos lopen! Het blijft opletten hier, want er is genoeg wild. Je moet alleen geluk hebben en heel goed rond blijven kijken. Wie weet wat we morgen nog zien!