Eén van de vele hoogtepunten: de Na Pali kust.
Als ik dit intik, zitten we in de Delta Sky Lounge op het vliegveld van Seattle. Het eerste deel van de terugreis zit erop. En wat een reis!
Voordat we vertrokken hadden we nog de hele vrijdag om ons te vermaken. En we besloten een paar dagen geleden al om nog een rondje te gaan golfen. Dus op tijd opstaan, zodat we ook op tijd konden beginnen. Het idee daarachter: in de ochtend is het wat koeler. Nou, wie dat verzonnen heeft…
Net als op Maui is alles prima geregeld: plek om je golftassen af te geven waar ze meteen op een wagentje worden gezet (ook hier zijn golf karren verplicht), je melden bij de receptie, naar de driving range gaan waar je wordt opgewacht door weer iemand anders die je verteld wanneer je de baan op mag, iemand die je na het golfen opwacht, enz.
Een tweede en laatste rondje golf. Best lastige baan
We worden gekoppeld aan twee Amerikanen (het is erg druk, dus ze proberen zoveel mogelijk spelers op de baan te krijgen), die de eerste 9 holes meelopen. De baan is net als op Maui geweldig mooi, maar ook best lastig. Na 2 holes zijn we al bijna door onze ballen heen, met name door heel lastige waterpartijen.
Uiteindelijk komt het allemaal goed, we zijn blij als we goed slaan, geïrriteerd als het niet wil lukken, maar we genieten vooral van een schitterende baan.
We zijn wel een kleinigheidje vergeten: het is hier warm. Heel warm. Vreselijk warm. En vochtig. Het zweet blijft maar stromen, ook als je niets doet. We kregen weliswaar een koelbox met 4 flesjes water mee, maar we hebben onderweg tot 2 keer toe moeten bijtanken bij de drankwagen die continu rondrijdt.
Als we uiteindelijk klaar zijn worden we weer opgewacht met koude natte handdoeken. Je wil niet weten hoe lekker dat was!
Nog een hoogtepunt, de zonsopkomst op de Haleakala vulkaan
Na het golfen lunchen we snel wat en gaan we terug naar ons appartement. Snel in de zwemkleding en het zwembad in. Even afkoelen. Na zo’n uur-anderhalf uur is het dan toch echt zover: we moeten inpakken. Dat is het moment dat de vakantie echt is afgelopen. Tja, het is niet anders. We mochten tot 18:00 ons appartement houden en om 17:45 vertrekken we. We gaan eerst nog wat eten, omdat we tijdens onze vlucht geen eten krijgen (en we vliegen om 21:25).
En zo verlaten we Hawai’i. Het eiland, maar ook de eilandengroep en de staat Hawai’i.
Hier in Seattle moeten we een kleine 8 uur wachten op onze vlucht naar Amsterdam. Daarom besloten we maar toegang te kopen tot een lounge. Hier hebben we net heerlijk ontbeten en allebei gedoucht. En da’s wel zo lekker na zo’n nachtvlucht.
Nu loungen we wat, hangen we wat, internetten, slapen, enz. En uitkijken naar morgen, als we onze jongens weer gaan ophalen. Want die missen we toch wel. Het was een topreis!
Mahalo en Aloha Hawai’i, het was een grandioze reis, en wie weet tot een volgende keer!
