Big Cypress
Op tijd opgestaan, lekker ontbeten en snel naar de supermarkt gereden om onze superaanwinst, de witte koelbox, te vullen met drankjes en lunch. Daarna: op weg richting de Everglades, naar het Big Cypress Park. Na een hele tijd rijden zijn we door een vriendelijke dame bij een info centrum goed op weg geholpen met de meest interessante plekken om te bezoeken. En de meest interessante plek was simpelweg een weg die langs een riviertje loopt. Bij deze weg is aan het begin is een vlondertje waar je over het water kunt kijken en als je mazzel hebt zie je alligators of otters. Karin loopt voorop, zoekt de alligators en loopt er simpelweg voorbij 🙂 Een mega-grote gator ligt met zijn kop uit het water pal naast de vlonder! Het blijven machtige beesten om te zien.
Vervolgens zijn we de weg ingereden, die na 10m ophield geasfalteerd te zijn en overging in een ‘gravel road’. stapvoets reden we verder, omdat het riviertje pal naast de weg ligt en maar 10cm lager ligt… En op veel plekken is geen/weinig vegetatie naast de weg en kun je dus vanuit de auto prima zien wat er in het water te zien is. Zo hebben we 3 alligators gevonden! De verdwaalde andere auto op de weg reed er gewoon voorbij 🙂 Tja, we worden nog eens echte moerasmensen 🙂
Uiteindelijk zijn we zo’n 4 km gereden en toen zijn we weer omgedraaid (je kunt doorrijden, maar de dame bij het info centrum had al gezegd dat alleen het eerste stuk interessant is).
Vervolgens zijn we doorgereden naar een ander uitkijkpunt. Hier wilden we lekker buiten lunchen, maar toen we eenmaal zaten waren de muggen zo naar aanwezig, dat we maar in de auto zijn gaan lunchen. Tot zover dan maar weer de moeras mentaliteit 🙂 Na de lunch zijn we wel een eind gaan lopen: er was een houten boardwalk aangelegd, zo het moeras in. In totaal ongeveer 1km (heen en terug). Erg fraai gemaakt en je kon heel goed ervaren hoe het is in de donkere moeras omgeving, zonder door het water te hoeven waden. Wat wel vervelend was: de muggen. Die waren hier in grote aantallen aanwezig en we leken wel een mini bloedbank 🙂
Het kleinste postkantoor van Amerika
Na deze wandeling zijn we teruggereden. Eerst gestopt bij het kleinste postkantoor van Amerika. Daar hebben we een paar ansichtkaarten verstuurd. Wel grappig hoor, kilometers niets en dan ineens een heel klein hutje langs de weg: het postkantoor. De volgende stop: Everglades City. Hier vandaan willen we overmorgen een kano/kayak tocht door de Everglades maken. Dus het leek ons een goed plan hier te informeren naar de mogelijkheden. Maar die zijn er bijna niet in de zomer (te warm en teveel muggen). De enige plek waar tochten worden georganiseerd (Ivey) hebben we wel gevonden. Maar ze vertelden ons dat de tochten om 7 uur ’s morgens vertrekken. En vanuit Naples is het nog anderhalf uur rijden… Dus waarschijnlijk gaan we hier een overnachting inlassen!
Op weg terug naar Naples hebben we ook weer eens regen gezien. Heel veel regen. Heel erg veel regen. Zeg maar massa’s water wat naar beneden komt. En onweer. Oh, en heel, heel, heel veel regen. Corskcrew park moet maar tot morgen wachten. We zijn maar naar het hotel gereden (het was inmiddels ook al 17:00) en genoten van de hapjes die het hotel aanbood!
’s Avonds door Naples gereden, even op het strand gekeken (kilometers lang!) en het oude Naples gezien (wat er uiteraard verdacht nieuw uitziet). Daarna heerlijk Thais gegeten.
En om dag af te ronden zijn we om half 10 nog even Barnes & Nobles ingelopen om wat boeken te kopen want we zijn door onze boeken heen.
Morgen: niets. Helemaal niets. Nou ja, strand dan. Een rustdag dus.
