Manatee
Om 06:30 ging de wekker. Snel kop onder de kraan, ontbijten, tanden poetsen, wagen inladen en op naar de duikshop waar we met de boot meegaan om lamantijnen te zoeken.
Die duikshop is echt een no-frills operator: geen gedoe, geen eco-tourleiders, geen naturalisten of tree-huggers. Nee, gewoon een stel boere….ehhh mannen die doen waar ze voor betaald worden: lamantijnen zoeken en ervoor zorgen dat je met ze kunt snorkelen. En ik zeg snorkelen, want duiken is verboden! Zo is het snorkelen überhaupt best wel gereguleerd. Er is veel wat niet mag, om ervoor te zorgen dat de beesten niet teveel te lijden hebben van de ‘bezoekers’. Goed. Snel de wetsuits aan (het water is best wel fris) en de boot op, want nu wilden we die beesten wel eens in het wild zien.
Helaas was de trip zelf een beetje teleurstellend. 8 man aan boord (wij en 6 duitsers), en slechts 2 man (wij !!!!) hebben echt gesnorkeld met een lamantijn. Eentje maar. Jammer. Maar ja, zoals bekend: deze beesten zijn hier met name in de winter. Toen we er eentje zagen moesten we voorzichtig het water in en in de richting van het dier snorkelen. Je moet op afstand blijven en hopen dat ze naar je toe komen. Maar ja, het zicht onder water was ongeveer 10 cm, dus je weet niet waar je heen moet. Totdat je er zo ongeveer bovenop knalt… Karin’s hartslag vertienvoudigde, geloof ik 🙂
Het mooie is dat de Duitsers heel ergens anders aan het kijken waren en wij het beest voor ons zelf hadden. Maar veel zin had het dier niet om te blijven, dus de ontmoeting duurde niet zo lang.
Daarna nog wat gesnorkeld bij een grotje (boring….) en in werkelijk kristalhelder water bij Three Sisters Spring, een van de waterbronnen. Waarom waren hier geen lamantijnen?? Later zagen we foto’s van de plekken waar we geweest waren, maar dan in de winter: je kunt dan over de lamantijnen lopen, zo veel zijn er dan.
We hebben nog wel twee andere lamantijnen gezien, maar toen mochten we het water niet in: ze waren aan het paren! Ehh, ze wegen rond de 400 kg per stuk en als die over elkaar heen rollen en je komt er tussen dan voel je je niet echt prettig…
Dus helaas was de snorkel trip niet zo’n succes. Maar we hebben met een lamantijn gesnorkeld en de hele trip was best leuk.
Na de trip snel terug naar het hotel, snel douchen en uitchecken (we mochten wat later uitchecken). En op weg naar de volgende stop: Tarpon Springs. Dit plaatsje staat bekend omdat hier heel veel griekse duikers sponzen hebben opgehaald. Nu hadden we al gelezen dat het plaatsje tegen zou vallen en dat klopte… Wat een toeristische bende. Als je T-shirt winkeltjes ziet in een dorpje dan weet je dat het mis is… Nauwelijks nog iets authentieke te vinden. Volgens mij was het enige leuke het restaurantje waar we buiten hebben geluncht.
Dus snel maar weer verder naar de volgende stop: Tampa Bay! Specifieker: St Petersburg. Dit ligt tegen Tampa aan. Hier hadden we een kamer geboekt en het majestueuze Vinoy Renaissance St. Petersburg Resort & Golf Club. Een officieel Amerikaans ‘landmark’. En je weet dat de gemiddelde bezoeker ander volk is dan jezelf, op het moment dat je die Lamborghini en die Rolls Roys Coupe naast elkaar ziet staan op de parkeerplaats….. Maar daar trekken we ons natuurlijk niets van aan!
Snel ingecheckt en het hotel verkend. Daarna….ja…weer….shoppen! We hadden nog twee dingen nodig: een broek voor Karin en een MacBook Air voor ons tweeën. Tja, die broek is niet gelukt…..
En daarna terug richting hotel. Het hotel ligt aan de St Petersburg Marina (jachthaven) en daar ligt weer een kleine boulevard met wat leuke en levendige restaurants, Daar hebben we de auto afgegeven aan het personeel van het restaurrant waar we wilden eten (is dat over the top, of niet…) en zijn we gaan genieten van het diner! Een perfect einde van een mooie dag!
