Gun Country
Vanmorgen op tijd opgestaan, ontbeten en onze koffers opnieuw ingepakt. Dat was wel even nodig om alles weer erin te krijgen. Daarna op weg naar Miami. We hebben besloten om weer naar The Hotel of South Beach te gaan. Vlakbij het strand en vlakbij ‘the action’. Dus dat hotel gisteravond nog even geboekt.
Eerst gestopt bij de supermarkt voor drankjes en ijs in de koelbox, daarna bij de Starbucks koffie gehaald voor onderweg en op naar Miami! De rit gaat via de Tamiami Trail (Tampa to Miami) door Big Cypress en de Everglades. We zijn ook nog van plan om een uitstapje te maken in de Everglades bij het Shark Valley.
Eenmaal een uur onderweg begon ik me af te vragen waarom we eigenlijk niet doorrijden naar Key West en daarna weer terug naar Miami? Geeft ons een extra dag in Key West en we zijn dan al in Miami op de dag dat we terugvliegen dus dat geeft minder gedoe. Karin is dat met me eens en vraagt zich op haar beurt weer af waarom ik me dat niet eerder heb bedacht. En het antwoord op deze vraag is: “ehhh…”. Maar goed, in de auto besluiten we om door te rijden (kost ons ca 3 uur extra rijden). Heerlijk hè, dat je op een rondreis op elk moment je plannen kunt wijzigen!
We stoppen nog wel bij dezelfde plek waar we eergisteren al die alligators hebben gezien vanuit de auto. Het blijft gewoon leuk om ze te zoeken en te vinden. En ook nu lukt het ons weer! Daarna rijden we verder naar Everglades Shark Valley om de Everglades nog een keer in te gaan. Maar wat blijkt: je moet betalen om binnen te komen (geen probleem), en dan kun je of fietsend het park in, of met een trammetje…. Voor fietsen is het echt veel te warm en een trammetje?? Oh, die de eerstvolgende tram gaat pas over 2 uur. Nee dus. We gaan vanuit Miami volgende week ook de Everglades in, dus we besluiten dit over te slaan.
Eerstvolgende stop is ‘The Pit Bar-B-Q’. Op aanraden van de Lonely Planet. En het was de moeite waard. Een shabby tentje langs de weg, waar ze nog op hout al hun vlees klaarmaken. Ze bestaan al 42 jaar, dus dat is in de US een eeuwigheid. We genieten allebei van een geweldig lekker broodje pulled pork, dat niet eens zo heel groot is. Dus een echte lunch maaltijd. Intussen heb ik het hotel in Miami gebeld dat we vandaag toch niet inchecken, maar dat we pas maandag komen. Dat was geen probleem, dus we kunnen verder rijden naar Miami.
Een uur na de lunch stoppen we aan het begin van de lange weg over de Florida Keys bij een Starbucks. De iPad mee en snel zoeken naar een hotel voor vanavond. Na een half uurtje (en een heerlijke Skinny Caramel Macchiato voor ons allebei) hebben we een shortlist van 5 hotels. We besluiten niets te boeken maar er gewoon heen te rijden, en te kijken hoe het eruit ziet. Ter plekke regelen we dan wel wat. Hopen we 🙂
Overseas Highway
De weg naar Key West is bijzonder. Je rijdt over een hele lange weg die over/door alle Keys gaat. Het ene Key is groot (Key Largo of Marathon), maar de meeste zijn vrij klein. En overal hotels, haventjes, winkels, restaurants. Je kunt niet echt doorrijden, maar dat geeft niet: het is een bijzondere weg om te rijden. En soms ga je over hele lange bruggen met een mooi uitzicht over zee en de vele eilandjes die overal liggen.
Uiteindelijk komen we rond 19:00 in Key West aan. Onze eerste keus hotel blijken we allebei toch niet zo leuk te vinden. Daarnaast hebben ze geen kamers beschikbaar voor 4 nachten, tenzij we 2 keer willen verhuizen van kamer. Nee dus. De volgende optie blijkt onpersoonlijk en te duur (“Ja, deze prijs is alleen voor de kamer. Parkeren is inderdaad extra. Klopt, Internet is ook extra. Nee ontbijt is niet inbegrepen. Ja, we hebben beach chairs voor een dagelijkse fee.”). Dat schiet niet op. Dat maar naar het boutique hotel next door (volgens Tripadvisor het beste hotel op Key West, in ieder geval het polupairst): Santa Maria Suites. Ik ga snel naar binnen. De hele kleine receptie wordt bemand (…) door Ken, die zo homo is als ze bestaan. Ik vraag over er nog iets beschikbaar is en wordt volledige door Ken overrompeld 🙂 Ja, hij heeft nog een geweeeeeldige kamer, die ik absoluut zou moeten zien en die wil ‘ie best aanbieden voor een hele goede prijs. Ik vindt de prijs best aan de hoge kant, maar goed ik zeg dat ik wel even vraag of mijn vrouw ook wil kijken. Nou dat moet ik zeeeeeker doen van Ken. Zo gezegd, zo gedaan, maar zijn hele houding was zo positief, leuk, behulpzaam, enz. dat ik al lang verkocht ben!
Een deel van onze suite in Key West
De kamer, ehh, suite, is werkelijk fantastisch!!! We hebben veel gereisd en veel hotelkamers gezien, maar dit hoor bij de absolute top. Gelegen op de begane grond aan het zwembad, hebben we 2 grote slaapkamers, 2 geweldige badkamers, een keuken die we graag thuis zouden willen hebben (zonder gekheid: erg mooi en compleet, inclusief wijnkoelkast), eigen wasmachine en droger, zithoek en terras. Ken heeft niets teveel gezegd. En de prijs is ineens geen issue meer (zeker niet omdat bijna alle inclusief is: de smoothies en wijn bij het zwembed, evenals de zonnebrand, dagelijks muffins, (dove)ijs, handdoeken, wasmiddel voor de wasmachine, koffie & thee, flessen water, noem maar op.
Waarom zijn we hier niet eerder gekomen???
Affijn, We boeken deze kamer en Ken gaat meteen aan de slag om ons allerlei plattegronden te geven, restaurants aan te raden, hij belt voor een dolfijnen trip met een catamaran, enz. Echt, zo’n vent zou ieder hotel moeten hebben: dit soort service en vriendelijkheid is ongekend!!
Nadat we de koffers op de kamer hebben gezet gaan we snel naar Duval Street om wat te gaan eten. Duval Street is waar alles gebeurt in Key West. Maar omdat we best laat zijn (het is al half 9, en het nog steeds retewarm is, besluiten niet zo heel ver te lopen. We genieten van een heerlijke vismaaltijd bij Mongoes en blijven ons afvragen waarom we niet eerder naar Key West zijn gekomen. Wat is het hier vreselijk leuk!
Moe maar voldaan lopen we weer terug naar het hotel, maar we besluiten toch nog even in de auto te stappen en een supermarkt op te zoeken om eten en drinken te halen. Ontbijten en lunchen doen we deze keer lekker in ons eigen ‘huis’.
Uitgeput vallen we uiteindelijk om half 1 in bed. Morgen doen we echt helemaal niets 🙂
