Helaas moeten we vandaag Key West verlaten. We hebben het zo enorm naar onze zin gehad in Key West en in ons hotel, dat we het niet echt leuk vinden om te gaan. Maar ja, leuke dingen wachten op ons in Miami. We staan wat vroeger op dan de afgelopen dagen, ontbijten voor de laatste keer aan de bar in de keuken en pakken de koffers weer in. Eenmaal in de auto eerst langs de Starbucks om een grote bak koffie voor onderweg te halen. En toen bedachten we dat we een van de bekendste sites vergeten zijn! Het meest zuidelijke punt van de Verenigde States. Snel nog even langsgereden en rondgekeken. Bij heel helder weer kun je hier Cuba zien liggen. Dat is dus niet vandaag. Maar we zijn in ieder geval wel op het zuidelijkste punt van de VS geweest.
En dan: op weg naar Miami. Reistijd: 4 uur. En het blijft een leuke rit, highway 1 over alle Keys heen. Toen we na een uur of 3 weer op het vaste land aankwamen zijn we eerst bij een Outlet Center gestopt, want we hebben een extra koffer nodig… Helaas hebben we niet gevonden wat we zochten, dus dat moet later deze week nog gebeuren. Dan maar doorrijden naar Miami. Daar aangekomen heb ik eerst weer eens goed onderhandeld met het hotel over een betere kamer tegen een lagere prijs. Dat is gelukt! We hebben nu een grote kamer, heel modern, met de ingang direct aan Ocean Drive (en dus aan het strand) !
Nadat we zijn ingecheckt en de spullen op de kamer hebben gezet, frissen we ons op en gaan we richting Sunlife Stadium voor de American Football wedstrijd tussen ‘onze’ New England Patriots en de Miami Dolphins. De weg richting stadion is een drama. Midden in de avondspits, dus we rijden zo’n 10km in de file. We komen nog wel op tijd aan om de auto te parkeren, onze kaarten op te halen bi de ticketverkoop en een heel klein beetje rond te lopen. Dat blijft leuk: heel veel Amerikanen gebruiken zo’n wedstrijd om te barbequen op de parkeerplaats. En je wilt niet weten wat ze soms meeslepen: hele keukens, tenten, bankstellen (!), noem het maar op. Supergezellig om te zien. Dit tailgaten is net zo’n traditie als de wedstrijden zelf. Uiteindelijk gaan we het stadion in, want we willen niets missen.
Het blijft indrukwekkend, die grote stadions. En zeker vanavond is een bijzondere avond, want a) het is de eerste wedstrijd van het seizoen voor deze teams, b) het is monday night football (een begrip in Amerika: iedereen kijkt hierna) en c) het is de dag na 9/11. Dus wat doe je dan als Amerikaan? Precies, je trekt effe een blik spektakel open: Fergie zingt het volkslied, er vliegt een stealth straaljager over (een B-2 Spirit, om precies te zijn), Hank Williams Jr zingt de openingstune (is een van de allergrootste country sterren in Amerika), een enorm eerbetoon aan het Amerikaanse leger, de agenten en brandweer mannen, en in het publiek mensen als Marc Anthony, Will Smith, Dwayne Wayne (grote basketbal ster van de Miami Heat), Gloria Estefan, enz. En dan moet de wedstrijd nog beginnen 🙂
Je staat daar als nuchtere hollander naar te kijken, maar je raakt of je wil of niet, toch onder de indruk. Wat was dat gaaf. In de pauze nog een demo van US Airforce parachutisten, enz.
De wedstrijd zelf was erg spannend om naar te kijken (en blijkt diverse records te hebben gebroken, lazen we achteraf). Ons team won, dus de avond kon echt niet meer kapot! En wat vooral erg leuk was: er waren erg veel fans van het bezoekende team (de Patriots). Die zitten gewoon door het hele stadion. Niet in een eigen vak of zo. En de fans onderling zitten elkaar continu te jennen, maar feliciteren elkaar ook bij een goede actie of een score. ZO hoort het te zijn.
Helaas komt ook aan deze avond een einde. Terug naar het hotel ging vele malen snelle dan naar het stadion en uiteindelijk vallen we om half 1 in bed.
Morgen wordt waarschijnlijk een heel rustige dag…