Vandaag het ontbrekende stuk lopen

Vandaag het ontbrekende stuk lopen

We raken steeds meer gewend aan het ritme op het eiland. En dat is: doe lekker rustig aan. En daar zijn we best goed in, heb ik gemerkt. Neem nou vanmorgen. Ik had de wekker op 9 uur gezet (lekker uitslapen), maar ben al veel eerder wakker. Ik lees nog wat in bed, ga naar beneden waar ik de kachel aanzet en verder lees. Ik kijk of de internet verbinding een beetje wil werken (is hopeloos in dit huisje, maar ja, who cares) en kan wat nieuws lezen over prinsjesdag enzo. Het lijkt allemaal zo heel ver weg.

Rond half 10 ruim ik de afwas op die er nog staat en kennelijk maak ik iets teveel herrie, want ik hoor Karin opstaan. En als zij ook beneden is ontbijten we op ons gemakkie. Het is zo makkelijk om aan dit ritme te wennen!
Karin gaat douchen, ik duik nog even de hot tub in (die overigens met recht ‘hot’ mag worden genoemd: 39 graden). En zo hobbelen we verder. Iedere dag zondag, lijkt het wel.
Maar we hebben ook nog wel wat actieve plannen, dus uiteindelijk lukt het ons om het huisje te verlaten. We gaan namelijk het laatste (of misschien wel eerste) deel van de Wild Pacific Trail lopen: de Lighthouse loop.

De ruige kust aan het westen van Vancouver Island

De ruige kust aan het westen van Vancouver Island

Zoals ik al eerder heb geschreven, bestaat de Wild Pacific Trail uit twee delen, die niet helemaal aansluiten op elkaar. Maar bij elkaar heet het wel 1 trail te zijn. Twee dagen geleden liepen we de Artist Loop en Rocky Bluffs secties, en vandaag dus de Lighthouse Loop. En dit is ook een echte loop: je loopt een rondje van zo’n 2.6km, voornamelijk langs de kust. Het is gelegen op het uiterste westelijke deel van het schiereiland waar Ucluelet eigenlijk op ligt. En dat betekent dat die punt dus best interessant is. Vanuit het oogpunt van scheepvaart (een vuurtoren is op dit punt geen overbodige luxe, met al die rotsen in de zee), maar ook voor de zogenaamde ‘storm watchers’. Er zijn kennelijk nogal wat mensen die deze omgeving juist bezoeken als er storm is, zodat ze de wilde oceaan kunnen bekijken.

Overigens, dit gebied wordt ook wel de Graveyard of the Pacific genoemd, vanwege de vele schepen die de afgelopen eeuwen zijn gezonken in dit deel van de wereld. En toen we eergisteren met de harde wind de zee zagen stukslaan op alle rotsen en kliffen, dan kun je je daar best wel wat bij voorstellen.

Graveyard of the Pacific

Graveyard of the Pacific

Maar vandaag geen wrakken. Vandaag lopen we de loop. Het is een graad of 14, het miezert en waait een beetje. Niet echt lekker weer, maar juist weer wel prima om een eind te lopen. Maar ja, 2.6km is inmiddels niks meer voor ons. En nauwelijks hoogteverschil, dus het is een uitermate eenvoudige loop, die we op een lager tempo dan de vorige hiken doen. De kust blijft fantastisch, maar de vuurtoren is foeilelijk. Alleen daarom al zou ik als kapitein hier niet willen stranden met mijn schip.

Na de wandeling rijden we terug naar huis. Gisteravond bracht Brent een enorme zalmfilet langs. Naast het zijn van eigenaar van de huisjes, is zijn normale baan ITer in Tofino bij een van de grootste zalmkwekerijen ter wereld. En zo kan hij heel makkelijk aan extreem verse zalm komen. Dus die gooien we vandaag (voor de helft) op de BBQ als lunch. Tenminste, dat was het plan. Het gas van de BBQ is op, dus de vis gaat in de pan, morgen de andere helft wel op de BBQ.
En of die zalm lekker is….verser krijg je hem bijna niet!

Gisteren zwom 'ie nog...

Gisteren zwom ‘ie nog…

De rest van de middag brengen we door met luieren en lezen. En rond een uur of half 5 is het tijd voor ons inmiddels dagelijkse bearwatching event bij de Hatchery. Vandaag minder geluk: als we aankomen staat het vol met auto’s en busjes, een man of 20 staan te kijken naar 1 beer die ze heel erg in de verte tussen de struiken hebben gezien. Het is ook nog te vroeg want het is nog geen eb. En dus staat het water nog te hoog voor de beren. We houden het na 2 minuten voor gezien en rijden door naar Tofino waar we in de Sea Shanty hebben gereserveerd. Hetzelfde restaurant waar we 12 jaar eerder ook al eens gegeten hebben.

Het was een rustig dagje. Morgen waarschijnlijk ook omdat er nogal wat regen is voorspeld. We zijn van plan om een hike te doen in het Pacific Rim regenwoud (natuurlijk als het regent) en een locale brouwerij te bezoeken. We zien wel, misschien denken we er morgen weer anders over. Hee, da’s vakantie!