The Stone Pony
Vandaag checken we uit The Water Club. Een geweldig hotel! We genieten eerst nog even van het ontbijt buffet, pakken onze koffers is en gaan weer op weg voor een dagje rijden. Vandaag rijden we door New Jersey, om via Asbury Park naar New York te gaan.
De rit door New Jersey is erg interessant. Het is het gebied van de harde werkers. Geen mooie bossen of natuurparken, maar gewoon veel dorpjes waar hardwerkende Amerikanen wonen. Erg leuk om langs en door te rijden. We kiezen een binnendoor weg, die redelijk dicht langs de kust ligt. Daardoor doen we overal heel lang over, maar zien we wel het echte Amerika.
Uiteindelijk komen we aan in Asbury Park. Wat is hier zo bijzonder? Nou voor de meeste mensen niets, maar voor Bruce Springsteen fans is dit een soort bedevaarts oord. Want in Asbury Park ligt The Stone Pony, een club/kroeg/muziektent waar Bruce zijn carriere is begonnen. En niet alleen hij, maar vele andere muzikanten hebben hier hun roots. Dus hier wilden we graag een hapje eten ofzo.
Onderweg hierheen begon het te regenen: de aankondiging van een storm, met veel regen, sneeuw en wind. En dat laatste kennen ze in Asbury Park, want net als in Atlantic City heeft Sandy hier erg veel schade aangericht. Asbury Park is ook een kuststadje, met een beroemde boulevard/boardwalk. Deze boardwalk wordt onder andere ook door Bruce Springsteen bezongen. De boardwalk is echter in verval geraakt en het hele gebied werd een beetje een criminele omgeving. De laatste jaren is het echter enorm opgeknapt, maar Sandy heeft daar een streep doorheen gehaald. Hele grote delen van de boardwalk zijn weg, er is een enorme schade aan de gebouwen en je ziet overal massa’s hout liggen.
De Stone Pony ligt dan ook een beetje verlaten vlak aan de kust, met eigenlijk alleen maar vervallen zooi er om heen. Ok, de Stone Pony is zelf ook behoorlijk vervallen, maar goed, dat vergeten we even 🙂 Eenmaal aangekomen blijkt het dicht te zijn. Hebben wij weer. Maar we zijn gewoon naar binnen gelopen, want je mocht wel naar binnen om merchandise te kopen of kaartjen te kopen voor aankomende optredens. En zo betreden we het heiligdom. De band van vanavond is alles aan het klaarzetten en wij vergapen ons aan de foto’s aan de muren. De hele tent straalt één en al muziek uit. Wat zou ik hier graag Springsteen zien. We maken wat foto’s en gaan weg. Als we hier ooit weer in de buurt komen, blijven we een nachtje, zodat we een bandje kunnen zien.
Het laatste stuk van vandaag is richting New York. We hebben besloten om niet in New York te gaan zitten, omdat er buiten New York goedkopere hotels zijn en je geen parkeerkosten hebt! We gaan daarom naar Rutherford, even buiten New York. De weg er naartoe gaat via de snelweg. Druk en veel, heel veel regen. Eenmaal in de buurt van New York wordt het steeds drukker:
Colonial Diner
alleen maar wegen, waar je ook maar kijkt. Naast je, boven je, onder je, overal. En ze zijn allemaal druk. Daarnaast begint het nu ook te sneeuwen en ligt er wat sneeuw op de weg. Maar goed, dat stopt ons natuurlijk niet en uiteindelijk checken we in in het Courtyard Marriott.
Vlakbij zagen we een diner (de Colonial Diner), dus we besluiten daar te gaan eten. Na het eten rijden we een beetje rond door een woonwijk. Ondanks de stromende regen genieten we van alle versierde huizen. De mensen maken er hier echt wat van. Erg leuk om te zien.
Uiteindelijk toch maar weer terug naar het hotel. Hier maken we de plannen voor morgen in New York. Na de interessante dag vandaag beloofd morgen ook weer geweldig te worden (en droog, als we het weer mogen geloven)!
