De kust gezien vanaf de Wild Pacific Trail
Gisteren schreef ik al dat Hiking een van de belangrijke activiteiten is hier in de omgeving van Ucluelet. Er zijn diverse hiking trails, die allemaal goed zijn aangegeven. En de bekendste trail hier in de omgeving is de Wild Pacific Trail. Dus die moeten wij natuurlijk ook doen. Maar dat doen we pas als we er klaar voor zijn. En het is zondag, dus een luie dag. En dus zijn we nog lang niet klaar voor het ontbijt.
Vandaag lekker uitgeslapen, rondgehangen in ons huisje en vervolgens een heerlijk ontbijtje gemaakt met jus, koffie, eieren (gekookt voor Karin, scrambled voor mij), enz. Ja, we hebben het hier best goed voor elkaar.
En als we uiteindelijk gedoucht en nog lekker wat rondgehangen hebben, trekken we er op uit. Op naar de Wild Pacific Trail. Deze route zit een beetje raar in elkaar. Er zijn eigenlijk twee delen: de Lighthouse loop, en de rest van de route. In totaal zo’n 12km als je alles wil lopen. Alleen die Lichthouse loop ligt op een andere plek, maar de kilometers tellen wel mee. Zal wel Canadees zijn…
Die Lighthouse loop doen we morgen (is slechts 2.5km), vandaag doen we het lange deel.
De ruige kust bij Ucluelet
Nadat we de auto geparkeerd hebben bij een hotel aan het begin van de trail (de officiële (piepkleine) parkeerplaats was vol), beginnen we aan de tocht. Het is een mooi aangelegde route. En aangelegd betekent in dit geval dat de hele route verhard is. Geen asfalt of beton of zo, maar wel met zand en stenen. Daarnaast zijn er over de hele route heen op diverse plekken banken geplaatst. Dit is wel de meest luxe route die we deze vakantie gelopen hebben.
Al heel snel begrijpen waarom deze route zo populair is: de uitzichten over zee zijn waanzinnig! De hele trail loop je over kliffen en door het bos, dat echt op de kliffen eindigt. En de kust hier bestaat niet uit een mooi hagelwit zandstrand, maar uit een hele ruige kust, vol grote rotsen, kliffen en inhammen. De hele wandeling lang wordt je dan ook geconfronteerd met de meest mooie uitzichten. We hebben het geluk dat het vandaag behoorlijk hard waait, waardoor de zee ruig is en de golven hoog. En dat geeft een extra dimensie, die hoge, wilde golven die steeds stukslaan op de rotsen.
Kilometers lang mooie uitzichten
Het is niet zo’n lastige trail, dus we lopen redelijk snel naar het eindpunt, zo’n 5km lopen. Daar genieten we van onze lunch en het uitzicht en blijven hier een kwartiertje zitten, waarna we dezelfde weg terug moeten lopen. Dus weer 5km naar boven en naar beneden, terwijl je steeds die fantastische kustlijn blijft zien. Maar nu van de andere kant.
Uiteindelijk komen we weer bij het beginpunt, waar we meteen het terras oplopen van het hotel wat er ligt. Tijd voor een biertje!
Als we terugrijden naar ons huisje besluiten we eerst weer de Hatchery te gaan bezoeken. Misschien dat we nu wel beren zien, het is uiteindelijk al laat in de middag. We rijden inmiddels foutloos naar de onverharde weg die ons naar de Hatchery brengt. We rijden helemaal door tot het hek. Daar staan we op een bruggetje, met rechts de hatchery (het kreekje), en links de inlet van Ucluelet die naar open zee leidt. En op het moment dat ik die kant op kijk: een beer!
Jawel, een zwarte beer die op zijn gemakje door het ondiepe water loopt op zoek naar eten. Snel de motor uit, camera erbij en klikken. Deze keer rent de beer niet weg (zoals tot nu toe elke keer deze vakantie), maar blijft lekker rondwandelen, zich niks van ons aantrekkend. Uiteindelijk verdwijnt hij in de struiken aan de overkant.
Zwarte Beer op zoek naar voedsel
Geeft allemaal niks, we hebben eindelijk rustig een beer kunnen bekijken. En net als we weg willen gaan, komt hij weer aangelopen, onze richting op. Toch nog even blijven hangen… Na een paar minuten zijn we hem kwijt, maar net als we de auto in willen stappen zien we hem lopen: 20 meter voor ons. Pal voor de auto!! Hoe gaaf is dit!
Hij kijkt ons aan, toont geen interesse en wandelt de brug over om langs de rand van het kreekje verder te hobbelen.
Uiteindelijk blijken er 3 beren te zijn, verteld een man die inmiddels ook was gearriveerd. Een moeder met een kleintje, en een derde beer. Hij laat het bewijs (een video opname van 2 minuten daarvoor) zien. Jammer, hebben we gemist, maar who cares? We hebben in de middle of nowhere met zijn tweeën van een wilde beer kunnen genieten!
Dit is dus zeker niet de laatste keer dat we hier zijn geweest deze week.
Lekker relaxed op zoek naar zalm
Uiteindelijk laten de beren zich niet meer zien en vertrekken we. De BBQ wacht weer (burgers deze keer) en we moeten vandaag vroeg naar bed, omdat we morgen om 06:30 worden verwacht voor een …. bear watching tour. Dan gaan we met een zodiac de kust af, op zoek naar beren. Ben benieuwd!
