De haven van Victoria, met het beroemde Empress Hotel.
Aan alle mooie dingen schijnt een einde te moeten komen. Helaas is vandaag de dag dat er een einde komt aan ons verblijf in de Willowbrae Chalet in Ucluelet. Het was hier bijzonder leuk om te verblijven. Het huisje was super comfortabel en de omgeving geweldig. Als het ietsje beter weer was geweest waren we nog wezen kayakken, maar verder hebben we zo’n beetje alles gedaan wat we wilden doen, en alles gezien wat we wilden zien. Ok, geen Orca’s, maar dat wisten we van tevoren: dit is de slechtste plek op Vancouver Island voor Orca’s.
Maar goed, het zit erop. We komen op tijd uit bed (07:00), ruimen de laatste dingen op en pakken de auto weer in. Na een laatste check vertrekken we. Op naar Seattle. Dat is best nog een eind. We hebben besloten om te rijden via Victoria, en daar de ferry te pakken naar Port Angeles, op het noordelijkste punt van het Olymisch schiereiland van Washington state. Als we daar aankomen rijden we naar Bainbridge Island voor de ferry naar Seattle. Met andere woorden: een heel eind.
Ook in de haven van Victoria: een luchthaven voor watervliegtuigen. Die worden hier heel veel gebruikt en je ziet ze ook heel vaak.
Eerst naar Victoria. Dat is al 4 uur rijden. De eerste 2.5 uur dwars over Vancouver Island heen, daarna via een ‘snelweg’ naar Victoria.
Slingerend trekken we het eiland over. Na anderhalf uur halen we in Port Alberni (de eerste plaats die je tegen komt) een bak koffie en na zo’n 3.5 uur komen we in de buurt van Victoria. We zijn hier in 2003 ook geweest en ik kan me Victoria herinneren als dat leuke plaatsje aan het water. Nou, waarschijnlijk heb ik alleen de mooie dingen onthouden, of Victoria is ernstig veranderd. Het is namelijk gewoon een grote stad (geworden). Druk en lelijk, maar de ferry vertrekt echt midden vanuit Victoria, dus we moeten ons er doorheen worstelen.
En zo staan we na 4 uur rijden bij de vertrekplaats van de ferry. Het duur nog zon 2 uur en een kwartier voor deze vertrekt, en dat geeft ons tijd om nog snel even een hapje te lunchen. Dat is wel haasten, want we moeten anderhalf uur voor vertrek bij de wagen zijn in verband met de controle van de Amerikaanse douane.
Dat blijkt echt maar een formaliteit te zijn, dus als je makkelijk Amerika in wil: doe het via Victoria!
Grauw doemt de kust van Amerika op. Typerend voor ons: het eind van de vakantie komt dichterbij…
De overtocht duur anderhalf uur, maar in die anderhalf uur zien we toch nog wel wat leuke dingen: in de haven (en onderweg) zien we af en toe een zeehondje zwemmen, in de haven van Victoria zwemt korte tijd een zeeotter naast de boot en onderweg zien we nog een walvis! Dat maakt zo’n tochtje dan best wel weer de moeite waard.
Eenmaal aangekomen in de Verenigde Staten rijden we in Port Angeles van de boot af. Een dorpje dat leeft bij de gratie van de veerpont en een beetje van het toerisme rondom het Olympic National Park. Maar verder is het maar een trieste bedoening. Dus gas geven en doorrijden.
Seattle by night.
Na anderhalf uur staan we in de rij voor de volgende ferry: die van Bainbridge Island naar Seattle. Als we aankomen vertrek de ferry net voor onze neus. Nou ja, 3 kwartier wachten op de volgende dan maar. En zo komen we na dik 3 weken Canada weer terug bij de stad waar we begonnen: Seattle.
We hebben een hotel in Bellevue, da’s een kwartiertje rijden vanaf Seattle. We checken in, halen alles uit de auto en dumpen het in de kamer en gaan meteen wat eten. Het is al laat en we hebben honger.
Morgen onze laatste dag. Balen, maar het is niet anders. Het plan is om naar de Snoqualmie Falls te gaan. Die waterval is vooral bekend geworden door de serie Twin Peaks: deze waterval was altijd in beeld bij het begin van een aflevering. Maar dat is morgen.