05:30 en de wekker gaat! Veeeeel te vroeg. Maar, we hebben een reisje te maken.
Om 06:00 zitten we aan het ontbijt en om 06:30 zitten we in het busjes richting Pandang Bay. Hier gaan we na een rit van anderhalf uur aan boord van een snelle boot richting het eiland Nusa Penida. Dit staat bekend om 2 dingen: manta’s en maanvissen (Mola Mola). Het is ook bekend dat de tocht naar het eiland heel veel zeezieke mensen oplevert, dus bij het ontbijt hebben we voor de zekerheid maar wat Cinerazine geslikt.
Het blijkt achteraf wel mee te vallen. En als we na 45 minuten varen bij Manta Point zijn aangekomen hopen we maar op 1 ding: manta’s. En die hebben we inderdaad gezien! Wel irritant dat die dikke Duitser steeds recht op die beesten afstoof om foto’s te maken, maar we hebben ze gezien, dus tot nu toe zijn we blij. Na de duik varen we naar de tweede duikplek. Hier krijgen we ook onze lunch: Nasi Campur. Goed geregeld!!
Overigens, op weg naar de tweede duikplek komen we voorbij het beroemde Crystal Bay, waar de Mola Mola’s het best te zien zijn. Er liggen zo’n 15 boten (75-100 duikers?). En da’s toch raar voor een site die gesloten is wegens het bovenmatig aantal dode duikers daar…
Maar goed, tijdens onze lunchbreak zie ik aan de oppervlakte van de zee dat er behoorlijk wat stroming is. Dat wordt ook nog eens bevestigd door de kapitein, die de boot twee keer terug koet varen naar de plek waar we strak moeten gaan duiken.
Tijdens de briefing geeft de duikgids verdacht weinig informatie. Het wordt een driftduik omdat er wat stroming staat. Oh en “if there is down current, please swim up”…. Ehhhh….???
De duik begint met matige stroming maar die wordt al snel steeds sterker. En wordt zo heftig dat we na 20 minuten de duik moeten afbreken. Er valt niet in te duiken ik voel ook steeds de stroming naar onder. Wachten op een andere duiker is erg lastig en tegen de stroming in zwemmen is onmogelijk. Zelfs achter giga koraalblokken blijkt er sterke stromingen staan. De safety stop hebben we gemaakt door horizontaal in het water te wapperen terwijl we ons aan een stuk koraal kunnen vasthouden. “Wat stroming”….
De trip terug naar Bali gaat vrij snel en na een drankje in een restaurant gaan we terug naar het hotel, waar we de rest van de middag lekker rusten. Is wel nodig, want morgen heb ik een serieuze discussie met Morten, de manager van de duikshop. Ik ga nl niet betalen voor de tweede duik.
