Vanmorgen konden we uitslapen, maar daar kwam niet zo veel van. Toch nog op tijd opgestaan, ontbeten, de laatste bagage ingepakt en nog wat foto’s gemaakt. Maar iedereen was al bezig met het vertrek. Leeza heeft alle vlucht info ingezameld, zodat zij ons kon inchecken. En zo kwam aan de trip op de Indo Siren een eind. Alle bagage werd op een zodiac geladen en aan wal gebracht. En daarna gingen wij ook op weg naar de luchthaven.

Leeza heeft ons allemaal ingecheckt en  korting geregeld op het overgewicht bedrag. Toen was het tijd om van een deel van de groep afscheid te nemen. En tot mijn verbazing rolde hier en daar zelfs een traantje, zo hecht is de groep geworden.

De vlucht terug maar Denpasar ging vlotjes en deze keer kwam ook alle bagage aan. En was het tijd om ook van de rest van de groep afscheid te nemen. Met uiteraard de afspraak dat we nog een keer samen een trip gaan doen, maar dat komt er meestal toch niet van. 

Inmiddels stond onze chauffeur voor de transfer naar het Pondok Sari hotel al te wachten. En dit was een beste transfer: dik 4 uur rijden! In eerste instantie door het drukke en hectische  Denpasar, maar geleidelijk aan reden we rustiger gebied in. We gingen ook de hoogte in en hebben kunnen genieten van hele mooie uitzichten, rijstvelden, kleine dorpjes, enz. Dus zo was de transfer best goed te doen. Het valt wel op dat er nergens plekken zijn waar niemand woont. Tenminste, zo lijkt het. Want we hebben geen enkel stuk weg gehad waar geen huizen stonden.

Na 4 uur kwamen we aan bij Pondok Sari. Snel ingecheckt en naar onze kamer toe. Eh, sorry, ik bedoel bungalow… We komen binnen in een hele grote kamer met royale zithoek en groot hemelbed. Vervolgens ontdekken we de badkamer: erg groot, maar vooral: in de open lucht. Supergaaf! En dan blijkt dat we een tweede verdieping hebben: gewoon een enorme open veranda met eettafel en heerlijk loungebed. Niet verkeerd!

Omdat de duikshop bijna dichtging zijn we hier meteen naartoe gegaan om de duiken van morgen te regelen. De duikplek: Menjangan Island, de reden dat we hier zijn. Karin wilde dolgraag een keer bij Menjangan duiken, dus dat gaat er nu van komen.

Omdat we best moe zijn gaan we onder de douche en bezoeken we het restaurant. Heerlijk Indonesisch eten. Hoewel Karin beter moet opletten wat er op haar bord ligt: ze dacht een stukje vlees te pakken maar dat bleek een hele grote hap hele scherpe sambal…. Oops….. Na het eten snel naar onze kamer/ bungalow. Maar we houden het niet lang vol: morgen weer een nieuwe dag van het tweede deel van onze vakantie.